Amina Berkane Abakhou is een Marokkaanse Utrechtse van 44 jaar uit Kanaleneiland. Zij is moeder, actief in de wijk en coacht en traint vrouwen in haar eigen praktijk, genaamd Basmah. Basmah betekent ‘glimlach’. Amina begeleidt verschillende vrouwengroepen in BuurtThuis Kanaleneiland, is actief in de Wijkcooperatie, organiseert dialoogbijeenkomsten en coördineert Samen Kanaleneiland. Een echte Ramadanheld. Amina past principes van de dialoog toe in haar gezin met haar kinderen, tijdens het coachen en in het buurthuis waar zij activiteiten organiseert.
Samen verder leven
In de video hieronder vertelt Amina over Samen Kanaleneiland. Sinds de Coronacrisis is het wijknetwerk Samen Kanaleneiland via verschillende whatsappgroepen enorm uitgebreid. In de onlinedialoog Samen verder leven gaan betrokkenen in gesprek over hoe dit kan worden behouden nu organisaties weer open gaan.
Meer kunnen betekenen
Het mooiste aan in gesprek zijn volgens de dialoogmethode vindt Amina dat je je gesprekspartner in zijn waarde laat en hem respecteert zoals hij is. Dit is voor Amina persoonlijk erg belangrijk omdat zij alleen dan ervaart dat zij echt tot haar recht komt. Als zij zich als migrantenvrouw niet misplaatst verantwoordelijk hoeft te voelen voor wat mensen met een vergelijkbare achtergrond doen, kan zij zich ontplooien en komen de mooiste dingen in haar naar boven. Alleen dan heeft ze ruimte zich te ontplooien en meer te kunnen beteken. “Dit geldt overigens niet alleen voor mijzelf, maar voor iedereen”.
Samen leven met een vervolg
Amina ziet graag dat het buurthuis een ontmoetingsplek wordt voor alle bewonersgroepen. In plaats van alleen voor mannen zoals voorheen het geval was. Daarom organiseerde Amina eerder een ontbijtsessie in de vorm van een dialoogtafel met als thema ‘Samen leven’. De dialoogtafel was bedoeld om de deelnemers bewust te maken van hun eigen rol in dit proces van verandering.
Amina probeert met de dialogen en ontbijtsessies de verschillen tussen de nationaliteiten, culturen en gedachten van de vrouwen te overbruggen, verbinding te creëren. “Iedereen wil samen leven en samen delen. Iedereen was zoekend naar hoe, wat en waar. Er werd echt naar elkaar geluisterd, niet om vragen te beantwoorden, maar om elkaar te horen”. Daar geniet zij van.
De wijkmanager was bij het ontbijt aanwezig en had bepaalde vragen ten aanzien van de doelgroep aan tafel. “Al zoekende naar antwoorden op die vragen hebben we besloten een volgende dialoogtafel te organiseren rondom die thema’s”.
Dialoog zonder beperkingen
Amina’s ideale dialoogtafel kent geen tijdskaders. Iedereen krijgt de ruimte voor zijn verhaal. “In mijn wijk heb je nu eenmaal met veel migranten te maken, die soms de taal niet goed machtig zijn en meer tijd nodig hebben om hun ervaringen te formuleren, hun gevoel onder woorden te brengen. Ik wil genoeg tijd hebben om de medemens te kunnen begeleiden. Het nut van een dialoogtafel is breder dan de tijd die daarvoor is vastgesteld.”
