Op de internationale vrouwendag van 2017 werd een dialoog gehouden over gelijkwaardigheid. Het onderstaande gedicht genaamd geboorte van Paz Smidts speelde daarbij een belangrijke rol en werd voorgedragen door haar dochter Lilith Smidts-Lefever. Omdat gelijkwaardigheid een zeer actueel thema is, blijft hierover delen belangrijk.
Geboorte
Ik draag handen vol plassend rond bloed het leven binnen
Mijn hardhandige afgeknakte huid
Ligt scherfjes te sterven
In de zwarte overgave van maan naar licht
Bobbelige knisper-knieën
En de eenvoud van een vraatzuchtig gezicht
Ik baar
Ik ben de sjamane
Ik baar
Ik ben Majakovski’s bruid
Ik baar
En godinnen scheren mij zachtjes in de overvolle nacht
Ik word gehakt er vallen spaanders
Met mijn kreunen neig ik naar Venus en naar Aphrodite
Tot een rode mond
Waarin een lichaampje
Zich wanhopig tot het leven bekeerd
Huilen
En liefhebben liggen zo dicht bij elkaar…
Paz Smidts
