“Dames en heren, het volgende station is Station Utrecht Centraal.”
De trein minderde vaart en in de verte waren de twee minaretten van de Ulu Moskee goed te zien. Bijna thuis. En even later het station, nog in aanbouw, waar tientallen bouwvakkers hard aan het werk waren om te zorgen dat ook Utrecht straks voorzien zal zijn van een mooi Centraal Station. Na Rotterdam kon Utrecht niet achterblijven, toch?
“Je zal er maar wonen”
gromde de passagier die voor mij zat met een Twents accent, terwijl hij opstond om z’n tas en jas te pakken. Zijn vrouw, die ook van een pensioengerechtigde leeftijd was, knikte instemmend, terwijl ze met een misselijk gezicht naar buiten keek.
Ik twijfelde heel even om een gesprek aan te gaan met de oudjes.
Waarom ze een oordeel vellen over Utrecht, nog voordat ze de trein zijn uitgestapt.
Te vragen wat er mis mee is om te wonen in de mooiste stad van Nederland. Waar ze zich precies aan storen. Zijn het de hele hoge minaretten die van mijlenver al te zien zijn? Of misschien het station dat door regenbuien, gegraaf van bouwvakkers en al die reusachtige kranen eruitziet als een grote natte zandbak.
En dat als ze Utrecht nu al niets vinden, ze gewoon in de trein kunnen blijven zitten. Hij rijdt tenslotte naar Leeuwarden en dat is een kleine tweehonderd kilometer van Utrecht vandaan. Maar voor zo’n gesprek was nauwelijks tijd: iedereen in de coupé stond op en haastte zich naar de uitgang. Van het oudere echtpaar was inmiddels geen spoor te bekennen.
Kan iemand die geboren is in Utrecht, twee keer verhuisd is, maar altijd in dezelfde wijk is blijven wonen, met een objectieve bril over Utrecht praten of schrijven? Helaas, dat gaat vanavond niet gebeuren. Toen ik zojuist vertelde dat Utrecht de mooiste stad van Nederland was, meende ik dat ook echt. Ik ben de laatste jaren overal in Nederland geweest, maar Utrecht is en blijft nummer 1. Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Eindhoven, Otterlo, Hoogezand, Zutphen en zelfs Almere zijn prachtige steden, maar moeten hun meerdere erkennen in Utrecht.
Maar wat maakt Utrecht dan zo mooier of beter dan al die andere steden? De bezienswaardigheden zoals de Domtoren of Tivoli Vredenburg? Stadion Galgenwaard of het Nijntjemuseum? Misschien de Winkel van Sinkel en de leuke bootjes aan de Oude gracht? Nee, de band die een Utrechter heeft met zijn stad zit ‘m niet in de bovenstaande locaties. Tuurlijk, het zijn leuke plekken voor als je een dag of een weekendje in Utrecht bent, maar de bijzonderste plekken zijn haast verstopt. Een plek waar je een speciale band mee hebt, een goede herinnering misschien. Zoals dat ene koffietentje waar het nooit zo druk is dat je elkaar nauwelijks verstaat, maar ook nooit zo rustig is dat het er wel heel droevig uitziet, als je bij het tafeltje naast de ingang je koffie verkeerd in je eentje naar binnen werkt. En voor iedere inwoner is dat een ander plekje. En misschien meerdere als je geluk hebt.
Mijn favoriete plek?
Het bankje vlakbij de Muntbrug en Merwedekanaal. Een mooier uitzicht voor een zonsondergang in Utrecht bestaat er niet.
Ali Amghar, 25 februari 2016
